به گزرش قدس آنلاین، چین زمانی که متوجه شد آمریکا سعی دارد او را از زنجیره ارزی جهانی خارج کند، یارگیری راهبردی را شروع و زنجیره تولید عرضه و تقاضای جهانی چین را ایجاد کرد. طرح کمربند و جاده در واقع طرح کلان راهبرد امنیتی برای ایجاد زنجیره تولید و عرضه چینی است.

این طرح در دو بخش دریایی و زمینی مطرح شده است. متأسفانه شاهد آن بودیم چین در حوزه دریا ایران را دور زد. یک تهدید راهبردی ما بندر گوادَر است که با سرعت بسیار بالایی در حال جلو رفتن است. اگر تحقق پیدا کند، بندر گوادر زنجیره حمل‌ونقلی را خواهد شکست.

گوادر بندری در پاکستان، دقیقاً در نزدیکی بندر چابهار ایران است. بندر چابهار متأسفانه با کندی پیش می‌رود. نه ما قادر به سرمایه‌گذاری لازم هستیم و نه می‌توانیم با سرعت چینی‌ها در گوادر، این بندر خودی را گسترش دهیم. چین رشته زنجیره مروارید دریایی را شکل داده است و  می‌خواهد همکاری بازرگانی تجاری داشته باشد؛ بنابراین نیازمند داشتن حمایت از کشتی‌های بازرگانی‌اش است. چین در حال جایگزینی بندر جبل علی امارات با چابهار است.

از طرفی طرحی مثل پروژه لوله صلحی که مربوط به ایران و پاکستان و هند برای چین اصلاً نمی‌صرفد. یعنی آمریکا اجازه نمی‌دهد چنین طرحی تحقق پیدا کند. هرچند مباحث اقتصادی بسیار مهم است، اما معادلات راهبردی مانع از آن می‌شود که به راحتی این کار را انجام دهد. پس مسیرها را دورمی‌زنند. هرچند پرهزینه است اما این کار را می‌کنند.

چین، ایران را قدرت خیلی قوی در منطقه می‌داند. اما ایران را خطر نمی‌داند. در منطق روسیه و چین خودشان در کلاس قدرت‌های جهانی هستند و ایران در کلاس قدرت منطقه‌ای. قدرت منطقه‌ای که در محور آمریکا قرار ندارد. بنابراین از نظر آن‌ها ایران بازیگر کلیدی است که باید حتماً آن را حفظ کنند. ولی این را هم اعلام می‌کنند که اگر ایران بخواهد با هسته‌ای شدن کلاس منطقه‌ای‌اش را به کلاس جهانی ما برساند، ما اجازه نمی‌دهیم. درنتیجه آن‌ها هم مصرند تا توافقات برجام به نتیجه برسد. چون ایران باید از این نظر مهار شود. آن‌ها هم نمی‌خواهند ایران هسته‌ای شود. در این مسئله رویارویی ما نه تنها با آمریکا بلکه با روسیه و چین نیز خواهد بود. این یک بحث جدی است. اما چون ایران در محور آمریکا قرار ندارد، مهم‌ترین شریک آن‌هاست.

باوجود همه این‌ها نگاه چین به ایران نگاهی دوستانه است. البته چین با آمریکا هم هر چقدر جدال داشته باشد دشمن نیست، بلکه رقیب او است؛ رقابت قدرت‌های جهانی. اما ایران با آمریکا دشمنی دارد. پس ادراک این‌ها از نظام جهانی متفاوت است. برخی جاها به منافع مشترک می‌رسند؛ جاهایی که می‌خواهند در مقابل نظم یک‌جانبه‌گرایانه آمریکا قرار بگیرند.

اما این سؤال هم مطرح می‌شود که چرا چین همیشه با تحریم‌های شدید آمریکا علیه ایران مخالفت می‌کند؟ به‌این‌دلیل‌که معتقد است دیر یا زود این تحریم‌ها علیه خودش شروع می‌شود و می‌گوید اگر من در جنگ با آمریکا قرار بگیرم هیچ‌کدام ازکشورهای غرب آسیا از من حمایت نخواهند کرد؛ چون همه این‌ها زیر چتر آمریکا هستند. ایران چون زیر چتر حمایتی آمریکا نیست از آمریکا حمایت نخواهد کرد. پس من می‌توانم همواره یکی از گزینه‌های تأمین انرژی‌ام را از ایران داشته باشم.

انتهای پیام/